شنبه, ۱۳ خرداد ۱۴۰۲، ۰۱:۲۸ ق.ظ
هو/
باد میوزد و ابرهای بارانزا - که نه، ابرهای برفزا - آسمان را سیاه میکنند. هوا تاریک میشود چلهی تابستان شما آدمزمینیهایی که وسط بهشت جمهوری اسلامی نفس میکشید و در اوهام قلبتان از بهشت، جهنّم ساختهاند.
سوز میزند و شب میشود وسط روز.
دلتنگ نور میشوم. دلتنگ آفتاب. دلتنگ بهشت.
دلتنگ وبهایی که سمت چپ وبم پیوندشان کردهام و یکبهیک سوختند و دیگر نیستند. گویی از همان اولش هم نبودهاند.
دلتنگ میشوم؛ دلم تنگ میشود...
+ رحمت خدا بر روح خدا
۰۲/۰۳/۱۳