‌

هو/

به در بسته که می‌رسم یادت می‌کنم،

و عنده مفاتح‌الغیب...

بعد معجزه‌ات از راه می‌رسد.

و تو هر روز مؤمن‌ترم می‌کنی به غیب.

عصای موسی و احیاگری عیسی نمی‌خواهد آن‌که دائم عاجز می‌شود از پس اعجازهای لحظه‌لحظه‌ی تو. تو خدایی و ما هیچیم. نه که هیچیم؛ که هیچ نیستیم. نه که عدم باشیم، که عدم نیستیم. تویی... تویی... تویی... و فقط تویی...

+ موحّد چو در پای ریزی زَرَش 

چو شمشیر هندی نهی بر سرش

امید و هراسش نباشد ز کس

بر این است بنیاد توحید و بس