درست مثل تفاوت «حقیقت» و «واقعیت»
يكشنبه, ۲۳ آبان ۱۴۰۰، ۱۲:۲۴ ق.ظ
هو/
خواستم بگویم من هم مثل خیلیهای دیگر، همهی دور و برم را باور نمیکنم. ضمن این باور نکردن امّا میپذیرمشان. همه را. بلااستثنا، هر که را به سلوک خودش میپذیرم.
این پذیرفتن نه به معنای باور، که به معنای احترام است. احترام به محبّتی که از امیرالمؤنین (ع) در دل دارند.
همه راست میگویند؟ قطعاً نه همه. من امّا از صمیم قلب و کمال حسن ظن همهشان را میپذیرم. بدون باور؛ بدون باور؛ بدون باور.
+ میفرمود اگر چیزی از اهلبیت (ع) شنیدید که باور نکردید، عیبی ندارد. اما مراقب باشید ردّش نکنید. شاید باور شما حقیرتر از آن باشد که بتواند کران بیکران آن معصومین را قبول کند. قبول نکردید خیلی اهمّیّت ندارد، امّا ردّش نکنید. همین رد کردن اگر خدایناکرده اشتباه بود، تکویناً راهتان را برای مدّتها در عالَم بالا میبندد.
۰۰/۰۸/۲۳